Stage

Birthstory baby E. Door de ogen van een verloskundige in opleiding. “Hoi Lisanne, Raihy van Susan heeft net gebeld, ze heeft ww om de 5 minuten die elke 50 seconden duren. Wil jij daar rond 08:00 langs gaan?”Dat is wat ik verloskundige Anouk hoor zeggen aan de telefoon rond een uur of zes in de […]

“Nu pas besef ik mij hoe speciaal en uitzonderlijk deze bevalling is geweest.” De deur van het ziekenhuis gaat open, ik desinfecteer mijn handen en vraag hoe ik route 105 moet lopen. De beveiliger legt het me uit en ik begin aan de “tocht”, tja zo noem ik het maar even want het was best

Mijn allereerste stagedag ooit.  “Het voelt zo moeilijk dat die verwachting en de werkelijkheid zo ver uit elkaar liggen.” Ik word wakker van een zagend geluid, het is 07:15. Serieus gemeente moet dit nu? Is wat ik bij mezelf denk. Ze zijn de struiken naast mijn huis gaan snoeien. Hadden jullie hier niet even een

“Door de donkere wolken kwam een felle zonnestraal” Vandaag lagen leven en dood heel dichtbij elkaar. En dat vond ik echt heel heftig. Maar dat is wel hoe het in dit vak soms kan zijn. En wat ik vandaag meemaakte was iets waarvan ik hoopte het nooit te hoeven meemaken maar waarvan ik wist dat

“Volgens mij voel ik een hoofd hoor!” Op 17 Juni kwam Karima bij mij op het spreekuur, een spreekuur dat ik besloot voor het eerst wat meer zelfstandig te gaan werken. Nadat ik gevraagd had hoe het ging deed ik de controles, ik vond haar bloeddruk aan de hoge kant. Mijn stagebegeleider Amy constateerde na

Liten hemmelighet, jeg er gravid! Met die woorden begon het allemaal, of ik die tekst wel even voor haar wilde vertalen want het bereik in Noorwegen was zo slecht. Ze kwam het steeds tegen . Tuurlijk wilde ik dat wel, ik ben immers als ik vrij ben eigenlijk altijd wel online. Klein geheimpje, ik ben